فیلسوف نامه

هر چه بیشتر می گذرد و من به زندگی بیشتر دقت می کنم بیشتر متقاعد می شوم که ما آدمها به دنیا می آییم که بیاموزیم. و بهای این یاد گرفتن هم عمری است که صرف می شود. تعریف علمی اش هم این می شود که خریت و حماقت با طول عمر انسان نسبت معکوس دارد. اما این معادله فقط یک معادله ساده نیست. نوع زندگی،سطح زندگی، میزان تعامل با محیط اطراف، مطالعه در تاریخ و عبرت از گذشتگان، طرز تربیت، روش زندگی و حتی میزان توجه و محبتی که از محیط اطراف به شخص وارد می شود ضرایب مستقیم یا معکوس این معادله هستند. معادله پیچیده ای نیست اما تعدادِ ضرایب زیاد و در خیلی موارد نتیجه معادله غیر قابل پیش بینی است. طوری که اگر تعداد ضرایب معکوس این معادله بیش از ضرایب مستقیم باشد در بعضی موارد رابطه مستقیم معادله به رابطه معکوس تبدیل می شود. بماند که این معادله برای خیلی ها اصلن کاربردی ندارد و کار هم نمی کند که خوب اگر در همان جهل و نادانی بخواهیم بمانیم و زندگی کنیم و آزاری هم به کسی نرسد هیچ وقت هم هیچ کسی متوجه ما نخواهد شد و اتفاق خاصی هم در جریان زندگی نخواهد افتاد. می شود همان سنگ های ریز ته مسیل که بودن و نبودنشان شاید تاثیری به جریان کلی آب وارد نکند. جریان زندگی بدون سنگ ریزه ها و یا با سنگ ریزه ها هم ادامه دارد. شاید سنگ ریزه بودن به نظر آسان تر و راحت تر و بهتر باشد. اما هدف جلو رفتن با جریان است، یا حداقل من این طور فکر می کنم. هر کدام هستید باشید و خوشحال هم باشید، مهم این است که معادله درست کار کند.ر

این چند وقت که به وبلاگ نرسیدم بهانه خوبی داشتم. شاید باز هم نرسم که سر بزنم با اینکه بهانه ماندنی نیست. خوش باشید و قوی و سالم.ر